Ode aan de Allochtoon, jumbo versie.
Geschreven door Tadeusz Hutyra in April 2010.

Vroeg in de ochtend is het tijd
om naar het werk te gaan.
Mischien onderweg als u alleenstaande bent
gaat u op bezoek bij Le Pain Quotidien,
de bakkerij van voedzaam en gezond brood,
met dik deeg en een stevige korst,
of bij zoveel andere bakkerijen.
En als u een gezin heebt, ontbijt u
samen met uw vrouw en kinderen,
luisterend naar Beyonce of Chopin
en inmiddels een oogje in het zeil houdend.
De komende uren bent u aan de slag
en toont aan wie maar ook
dat u twee rechterhanden hebt
en zelf het heft in eigen hand kunt nemen.
Terug thuis bij uw familie,
beleeft u een mooie tijd,
met veel kusjes en een hart onder de riem gestoken
door uw vrouw en kindjes, uw engelen.
U eet samen, kijkt naar TV
of speelt videogames op uw computer.
U voelt zich goed in uw vel
blij dat u uw tijd lekker met hen besteedt.
En uw kindjes hebben altijd iets in petto,
iets dat u nog gelukkiger maakt.
Maar dan, zoals alles in het leven
neemt koningin nacht over van koning dag
met haar hemelse dekbed vol van sterren.
Het slapen dat als een cadeautje is, volgt
opdat u vroeg 's ochtends weer kunt opstaan
en naar het werk, uw levenskringloop,
dient te gaan.

Oh, allochtoon, allochtoon in België,
hard werkend als een schaap met vijf pootjes!
Oh, allochtoon, allochtoon in België,
de meester van zijn eigen succes!

Maar wanneer u meer tijd hebt
of het een weekend of verlof is
gaat u zich zeker amuseren
met uw gezin of uw vrienden.
Wauw, hoe anders is uw leven dan!
's Ochtends bij zonneschijn ontbijten,
overdag sporten, of naar musea gaan.
En vooral 's avonds is er zoveel te doen!
Naar restaurant Preud 'homme gaan
om te dineren, of naar cafés
die helder schijnen op de Grote Markt.
De Valk en De Reus van waaruit
u met lekkere pintjes in uw handen
uitzicht op Brabo hebt.
Het Paters Vaetje waar het prettig is
om met vrienden te babbelen
en zó dicht bij de Kathedraal alsof u er binnen bent!
U voelt zelfs de adem van Pieter Paul Rubens,
Anthony van Dyck en andere genieën.
En als u een extra weekend
of nog wat vakantie hebt,
probeert u meer en meer.
U wilt alles, u! de nieuwe Belg!
U gaat naar de UGC of Metropolis
naar de Opera of de Stadsschouwburg.
U reist naar Brussel, Charleroi,
naar Gent, Brugge, Blankenberge.
Zelfs naar Oostende,
de hedendaagse culturele stad van Vlaanderen.
Zelfs ook naar Wallonië
en de Ardennen, het juweel in de Waalse kroon!
U gaat naar de Antwerpse Noxx of Gentse disco,
naar de Brusselse Mirano of zoveel andere evenementen,
zelfs naar White Sensation in de Hasseltse Arena
of naar het Sportpaleis in Antwerpen.
En als u lieve kindjes hebt
loopt u nog eens 's avonds samen met uw gezinnetje
in de vredige, zilveren maneschijn.

Oh, allochtoon, allochtoon in België,
Trachtend te leven als gewone Belgen doen.
Oh, allochtoon, allochtoon in België,
met familie en multiculturele waarden!

Soms zit u naast de haard
met springlevende vonken van vuur
die met elkaar koortsig flirten
alsof door Eros' pijlen doorboord.
U denk dan met bedachtzaamheid
over uw aankomst en verblijf in België,
uw verleden, heden en toekomst.
Herinnert u zich deze trein, de transsyberische trein
die als een spook,
vol van speciale reizigers, de emigranten,
u naar België bracht?
Deze trein was anders, vol van gedachten,
vol van dromen en herinneringen,
vol van landschappen
gezien in alle vormen,
of het zonneschijn of regen was
of het maneschijn
of zwarte nacht zonder sterren was.
Deze trein was ook een breekpunt
tussen wat was en wat zal zijn
en dat was zo voor dagen en dagen,
eindeloos!
Alsof de Aarde en het heelal één zouden worden.
Oh! Zoveel herinneringen!
Als door Shakespeare geschreven!
Het leven destijds onder de tirannieën,
het leven als in een lange tunnel
zonder kans dat een sterrenlicht
ooit zou verschijnen.
De drama's, de families achtergelaten.
De Syberische landschappen onderweg,
zelfs de Bajkal, het diepste meer ter wereld.
De Russische industriële plekken
katastrofaal vervuild.
God, wat een verleden!
Als door George Orwells ogen gezien!
Vraag mij niet meer!
Vraag mij alsjeblieft niet meer!

Het waren uren, al maar kleine uren
voor wij aan onze bestemming kwamen.
Maar wij wisten al dat dit land
België of Belgique heette.
De Ardennen, de meren
de rivieren, bossen, weilanden...
Alles was een weerkaatsing van Hugo Claus,
Pieter Aspe, Willem Elsschot, Pat Donnez
Bart Moeyaert, Tom Naegels,
Herman Brusselmans en van de klassiekers
die echt België vormen, met haar ziel!
En dan was Brussel er eindelijk, wij waren er!
Met hard kloppende harten,
onzekere trappen of niet,
moesten wij uit onze trein stappen
en onze eerste passen op het perron maken.
Overweldigd door hartverscheurende gevoelens,
wandelden wij
door de hal van het station
met het doel ons nieuw leven te ontmoeten.
Wij waren al in de stationsdeur
om de laatste en eerste stap te zetten.
Nog een aarzeling...
Maar dan zetten wij een stap verder
en plots...als in een betovering,
bevonden wij ons tussen de torens, de straten,
de bloemen en vooral de mensen...
God Allemachtig!
Het was immers
zelfs de herboren Pieter Paul Rubens!
Hij verwelkomde ons met open armen.
God, wij werden deel van zijn schilderij!
Deel van België, in haar armen!

Oh, allochtoon, allochtoon in België,
weg van het tragische verleden.
Oh, allochtoon, allochtoon in België,
gericht op de reusachtige toekomst!

Nog altijd zittend naast de haard,
u, de moderne Atlas!
Met bagage van verleden en heden
op uw schouders,
herinnert u zich de gezichten en verhalen
van andere emigranten en vluchtelingen
Uit het Ruanda van de genocide,
uit Soedan, Irak, Afghanistan.
Mensen die vanuit de hellepoort
gesprongen waren
en zich gelukkig prijsden
om in België en andere westerse landen
te belanden.
Oh, ik weet alles mijn vrienden!
U kwam aan op Zaventem luchthaven
en u zwoer dat er
een kleine maan boven een boom in de verte was.
Of was die gehalvierde maan in de boom?
Ja, vrienden, u werd verwelkomd door René Magritte.
U kwam naar Schiphol
en wanneer u uit uw vliegtuig stapte
meende u, verbijsterd,
in de wereld van Van Gogh te stappen.
En dat was zo, inderdaad!
En dat was zelfs meer!
Niet alleen Vincent Van Gogh,
maar ook Rembrandt, Johannes Vermeer,
Harry Mullisch, Tim Krabbé, Gerard Reve
en zoveel andere meesters.
Nederland met al haar kleuren, inderdaad!
En het was zo met elk van u
of u in Heathrow of Gatwick uitstapte,
of op het Frankfurtse vliegveld,
of op John F. Kennedy van New York.
Allen verwelkomd door
westerse geesten en gezichten,
en de verlichte menselijke waarden.

Oh, allochtoon, allochtoon in België,
vanuit de vier hoeken van de Aarde!
Oh, allochtonen, allochtonen van de wereld,
degenen die de pilaren van de nieuwe wereld zijn.

Meer poëzie hier:
http://www.funworldstar.com/GezichtvanGod/index.html
e-mail: [email protected]

  Copyright © Thaddeus T. Hutyra